Digades, filha, mia filha velida. Pero Meogo

-"Digades, filha, mia filha velida,
porque tardastes na fontana fría?".
-"Os amores ei".

-"Digades, filha, mia filha louçana,
porque tardastes na fría fontana?".
-"Os amores ei".

-"Tardei, mia madre, na fontana fría,
cervos do monte a augua volvían.
Os amores ei.

Tardei, mia madre, na fría fontana,
cervos do monte volvían a augua.
Os amores ei".

-"Mentís, mia filha, mentís por amigo,
nunca vi cervo que volvess' o río".
-"Os amores ei".

-"Mentís, mia filha, mentís por amado,
nunca vi cervo que volvess' o alto".
-"Os amores ei".

Brea, Mercedes (dir.) (1996), Lírica Profana Galego-Portuguesa. (Santiago: Centro de Investigacións Lingüísticas e Literarias Ramón Piñeiro - Xunta de Galicia).

Pero Meogo foi un xograr galego da Idade Media.

Del non se ten case información, e suponse que debeu ser contemporáneo do rei Don Dinís de Portugal (que reinou desde 1279 até 1325). Consérvanse nove cantigas de amigo da súa autoría.

Os especialistas na lírica medieval galego-portuguesa Carlos Alvar e Vicente Beltrán sitúan a obra de Pero Meogo a medio camiño entre a cantiga narrativa e a de amigo. Neste autor vese un amplo uso de símbolos da natureza, especialmente do cervo e a auga.
Fonte: "Pero Meogo" na Galipedia.